ایمپلنت دیجیتال یکی از به روزترین تکنیک های موجود در زمینه دندانپزشکی است. از آنجایی که در این روش از سرجیکال گاید (Surgical Guide) روی ناحیه بی دندانی استفاده می شود محل ورود دریل به درستی تعیین می شود و فیکسچر در بهترین مکان بین دندان ها قرار میگیرد. ایمپلنت دیجیتال ممکن است دارای عوارضی هم باشد که می توان آن را پیش بینی کرد و قابل پیشگیری است که مهارت و حرفه متخصص ایمپلنت کمک می کند تا این روند بدون نقص انجام شود.
در این مقاله آقای دکتر فرشید اختری متخصص ایمپلنت، به بیان مزایا و معایب ایمپلنت دیجیتال پرداخته و شما را با مشکلات و عوارض ایمپلنت دیجیتال آشنا می کنند:
مزایای ایمپلنت به روش دیجیتال چیست؟
مزایای آن این است که اگر بیمار استخوان کافی داشته باشد، در همان جلسه که دندان کشیده می شود ایمپلنت هم گذاشته می شود و حتی در مواردی روکش هم گذاشته می شود.
اگر بیمار از قبل دندان خود را کشیده باشد، این کار با اطمینان بیشتری انجام می شود و نگران لق شدن پایه ایمپلنت نیستیم.
برای مریض هایی که کاملا دندان های بالا و پایین خود را از دست داده اند این روش می تواند آن ها را سریع تر به دندان برساند.
از مزایای دیگر آن زمان کمتر جراحی خواهد بود. حتی در مواردی جراحی بدون بخیه می باشد.
از مزایای دیگر این روش گذاشتن ایمپلنت در مسیر صحیح و با ایجاد نیرو روی فیکسچر در آینده در مسیر صحیح می باشد.
معایب ایمپلنت دیجیتال چیست؟
یکی از معایب و مشکلات ایمپلنت دیجیتال این است که اگر دندانپزشک مهارت خوبی نداشته باشد و سرم به اندازه کافی به دریل نرسد و همچنین دریل خشک کار کند، باعث نکروز استخوان فک و در نتیجه Failure ایمپلنت خواهد شد و در این مدت بیمار احتمالا درد نیز خواهد داشت.
بیمارانی که کاملا دندان های خود را از دست داده اند این روش برای آن ها سخت تر می باشد و باید سرجیکال گاید بر مبنای استخوان بیمار تهیه شود وگرنه دقت بالایی نخواهد داشت و در آینده ایمپلنت Failuer خواهد شد.
از جمله عوارض و معایب ایمپلنت دیجیتال حتی با وجود این که از سرجیکال گاید در این روش استفاده می کنیم این است که بعد از اتمام جراحی در بسیاری موارد لازم است لثه بیمار از روی استخوان جدا شود و پودر استخوان نیز گذاشته شود.
در نتیجه این روش فقط مسیر دریل کردن را به ما کمک می کند که اگر با هزینه ای که برای این کار داده می شود مقایسه کنیم شاید دندانپزشکی را انتخاب کنیم که تجربه بالایی را در انجام جراحی داشته باشد ما را از انجام این کار بی نیاز می کند.
در مواردی که از سرجیکال گاید استفاده می کنیم و فیکسچر را می گذاریم، روکشی از جنس رزین یا PMMA ساخته شده است که روی فیکسچر قرار میگیرد. این روکش به صورت موقت برای 6 ماه می باشد. بعد از 6 ماه بایستی روکش از جنس زیرکونیوم ساخته شود و جایگزین این روکش گردد.
بنابراین در مورد هزینه ایمپلنت دیجیتال می توان گفت 2 هزینه برای روکش بایستی پرداخت گردد. برای انجام این روش در مواردی که حجم استخوان بیمار کم می باشد ابتدا بازسازی استخوان انجام می شود و بعد از 4 ماه سرجیکال گاید ساخته می شود و جراحی انجام می شود.
در صورتی که اگر بخواهیم از روش مرسوم استفاده کنیم می توان در همان جلسه که بازسازی استخوان انجام می دهیم ایمپلنت بیمار هم بگذاریم و به این طریق 4 ماه زمان مریض صرفه جویی می گردد.
مزایا و معایب ایمپلنت دیجیتال نسبت به سایر تکنیک های ایمپلنت خیلی بهتر است. شما می توانید به کمک مشاوره با دکتر فرشید اختری بهترین روش برای ایمپلنت خود را انتخاب کنید.
